شرایط ارسال اثر اعضا هیئت تحریریه تماس با ما
هوشنگ چالنگی
از ابرها آن تکه یی که تویی نخواهد بارید مِه همان خواهد بود چشم بسته و فرو رونده که بهتر ببینند پرنده ی گلگون را و تنها پرنده ی گلگون نه این که هر لحظه شکوفاترست به فرق اسبِ رهگذر نه چکمه های کوچکش که به گونه های اومهمیز میزنند