سینا کمال آبادی
دانالد
جاستیس با وجود شهرت‌اش در دنیای ادبیات، در ایران چنان شناخته شده نیست. پس از
مرگ جاستیس در سال ۲۰۰۴، بنیادی به نام آیریس اسپنسر در دانشگاه
وست‌چستر هر ساله جایزهٔ شعر جاستیس را به شاعران آوانگارد آمریکایی اعطا می کند و
به همین بهانه بزرگ‌داشتی برای او بر‌گزار می‌کند. شاعرانی چون کیم برایدفورد، ژولی کین و جان پوچ تا کنون جایزهٔ جاستیس
برده‌اند
شمارش دیوانه‌ها (دونالد جاستیس)
به این یکی ژاکتی پوشاندند
این یکی را به خانه فرستادند
به این یکی گوشت و نان دادند
اما نخورد
و این یکی همه‌ی روز فریاد می‌زد
نه نه نه نه.
این یکی طوری به پنجره نگاه می‌کرد
که انگار دیوار است
این یکی چیزهایی را می‌دید که نبودند
و این یکی چیزهایی را که بودند
و این یکی همه‌ی روز فریاد می‌زد
نه نه نه نه.
این یکی خودش را پرنده می‌دید
این یکی سگ
و این یکی خودش را انسان می‌دانست
یک انسان معمولی
و این یکی همه‌ی روز فریاد می‌زد
نه نه نه نه.
|
|
|
|
|
This one was put in a jacket,
This one was sent home,
This one was given bread and meat
But would eat none,
And this one cried No No No No
All day long.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
This one looked at the window
As though it were a wall,
This one saw things that were not there,
This one things that were,
And this one cried No No No No
All day long.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
This one thought himself a bird,
This one a dog,
And this one thought himself a man,
An ordinary man,
And cried and cried No No No No
All day long.
دانالد
جاستیس (Donald
Justice؛ ۱۲ اوت ۱۹۲۵ – ۶ اوت ۲۰۰۴)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.