الینا نریمان
و این موهای من بود
که آزادانه مرزهای تنت را می
پیمود
زمین
تمام مادران را عزادار می کند
اگر
سربازی به خط مقدم دل ببندد
پلاک بهانه ی خوبی برای
آشتی نیست
و پوتين نام ديگر مين است
كه روى آن رفته و برگشته
روى آن رفتى و برنگشتى
به من حق بده از جنگ بیزار باشم
وقتى استخوان هایت
از همه ى تابوت هاى جهان
بيرون مانده اند
شعردوم
شیراز ، شعر بی وزنی ست
که در تنهایی ام دنبال قافیه نمی
گردد
ردیف می شود نيستن ات
با من
و حافظ خدا را به گريه می
اندازد